|
|
|
ปีที่ 19 ฉบับที่ 1 ประจำเดือนกรกฎาคม-เดือนกันยายน 2565 ISSN 1686-5715 |
อ่าน |
1. THE EFFECT OF MASS COMMUNICATION FACTOR IN SOCIAL NETWORK
WITH COMMUNICATION PRODUCT PURCHASING DECISION
 Author : Thanyawich Vicheanpant
 Abstract
This study examines the effects of mass communication factors in Social Networks with Communication Product Purchasing Decision, including demographic factors in terms of gender, age, education level Average monthly income by collecting data from a sample of 405 people via a questionnaire. Then analyzed the obtained data with statistical results according to the research objectives with a ready-made program. The results shows that mass communication factors in Social Network and purchasing decisions for consumers? communication in terms of demographic differences reveals that different demographic factors, gender, age, and income factors affect consumers\' purchasing decision to purchase products for communication, and that the factors of mass communication in social networks are effective and affect consumers\' purchasing decisions. Consumers? decision to buy communication products e.g., discounts or gifts the most followed by tracking, soliciting through the seller\'s inbox and the use of presenter or influencer with statistical significance at .05 level.
Keywords: Mass Communication in Social Network, purchasing decision to buy products for Communication.
|
12 |
2. THAI PRIMARY SCHOOL ENGLISH LANGUAGE TEACHERS? SELF-EFFICACY
 Author : Montree Polyium and Thanaset Chavangklang
 Abstract
Teachers qualification has raised concerns about the students performance in English learning in Thailand. This study investigated Thai primary school English language teachers? self-efficacy, which is the belief about their ability to achieve desired goals. Questionnaires were randomly sent to 800 public primary schools under the Nakhonratchasima Primary Education Service Area Office. One English teacher from each school was asked to complete the questionnaire. The total number of 196 questionnaires was returned for analysis. The followed-up semi-structured interviews were conducted. The statistics used in the data analysis included descriptive analysis, analysis for means, correlational analysis, and comparative analysis. Frequency and percentages were used to analyze the general characteristics of the respondent concerning their field of study and years of teaching. The results showed variations in the levels of self-efficacy. The respondents reported their self-efficacy at the mean score of 3.40 (SD=0.54), which was at the moderate level. Significant differences occurred between the self-efficacy of English and non-English major teachers. A moderate level of self-efficacy was also perceived by all respondents in the Non-English major group (mean=3.21, SD=0.49). However, in the English major, only the Novice group viewed their efficacy at the moderate level (mean=3.48, SD=0.67), while the other two groups perceived their high level, with the mean score of 3.56 (SD=0.43) and 3.55 (SD=0.41), respectively. Certain patterns of teacher?s response were identified from the analysis of the interview data. The researchers concluded that teachers? qualification influenced how teachers perceived their efficacy, which may affect their performance as a teacher of English.
Keywords: Self-efficacy, English teaching
|
40 |
3. THE INFLUENCE OF EXTERNAL ENVIRONMENTAL FACTORS ON THE
CONSUMPTION BEHAVIOUR OF CHINA?S NEW MAINSTREAM FILM AUDIENCES
 Author : Qi Wu and Eksiri Niyomsilp
 Abstract
In China, almost all the new mainstream films have gained good word-of-mouth and high box office. This paper aimed to find out the effect of external environmental factors and the mediator effect of internal factors on the consumption behavior of the new mainstream movie audiences. Based on quantitative research method, this paper adopted questionnaire survey to collect data. A total of 444 valid questionnaires were collected. AMOS software was used for structural equation model test of hypothesis. Respondents had to have experience watching new mainstream Chinese films, and the author relied on the Film and Television of Communication University and the Film Association to distribute the questionnaire.
It was found that cultural values and internal psychological factors had a direct positive impact on ticket buying behavior. When internal psychological factors were used as mediating variables, marketing mix, cultural values, group pressure and media information could all have a positive impact on ticket buying behavior. Therefore, in order to further improve the box office, filmmakers should pay special attention to the formulation of industrial policies to improve the recognition of cultural values, and the society should strengthen art education to improve the
*Ph.D., Management, School of Management, Shinawatra University. e-Mail: eksiri.n@siu.ac.th (Corresponding Author)
audience\'s aesthetic appreciation.
Keywords: External environmental factors, Consumption behavior, China\'s new mainstream films audiences.
|
12 |
4. RESEARCH ON THE RELATIONSHIP BETWEEN UNIVERSITY TEACHERS?
PSYCHOLOGICAL CAPITAL AND ORGANIZATIONAL COMMITMENTS
 Author : Yueqi Han and Eksiri Niyomsilp
 Abstract
The objectives of this study were to study factors of psychological capital influencing the university teachers? organizational commitment in Shanxi Province, China. This quantitative research design made use of a questionnaire to collect data from the teachers. Descriptive statistics were employed to analyze the data and inferential statistics. This research found that psychological capital of university teachers had a significant impact on organizational commitment.
University administrators need to increase the psychological capital investment of teachers, shape a positive and healthy work attitude, and enhance the professionalism of teachers. They also need to attach importance to the guidance of university teachers? organizational commitments and continue to effectively improve university organizational performance and core competitive advantages.
Keywords: Organizational Commitment, Psychological Capital University Teachers.
|
55 |
5. การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบ STEM Education สำหรับครูปฐมวัยใน
จังหวัดร้อยเอ็ด
 Author : ศักดิ์ศรี สืบสิงห์, สุภิมล บุญพอก, นิธินาถ อุดมสันต์
 Abstract
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้แบบ STEM Education สำหรับครูปฐมวัยในจังหวัดร้อยเอ็ด ตามเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 และเพื่อเปรียบเทียบผลการพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้แบบ STEM Education สำหรับครูปฐมวัยในจังหวัดร้อยเอ็ด กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูที่สอนระดับปฐมวัยในจังหวัดร้อยเอ็ด ซึ่งได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นแบบไม่เป็นสัดส่วน (Disproportionate stratified random sampling) จำนวน 100 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ คู่มือการจัดการเรียนรู้แบบสะเต็มศึกษา แบบทดสอบก่อนและหลังฝึกอบรมการจัดการเรียนรู้แบบสะเต็มศึกษา และแบบประเมินความพึงพอใจของครูที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบสะเต็มศึกษา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที t test โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ ผลการวิจัยพบว่า
2. ผลการเปรียบเทียบคะแนนการทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ก่อนและหลังการจัดอบรม เชิงปฏิบัติการโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ STEM Education สำหรับครูปฐมวัยในจังหวัดร้อยเอ็ด มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีคะแนนเฉลี่ยหลังการจัดอบรมเชิงปฏิบัติการสูงกว่าคะแนนเฉลี่ยก่อนการจัดอบรมเชิงปฏิบัติการเรียนรู้โดยใช้การจัดการเรียนรู้ที่เน้น STEM Education
คำสำคัญ: การพัฒนาการจัดการเรียนรู้, การจัดการเรียนรู้แบบสะเต็มศึกษา, สะเต็มศึกษา
|
18 |
6. ผลของการใช้การดันพื้น 30 วินาที ที่มีผลต่อการพัฒนาสมรรถภาพทางกาย
เพื่อสุขภาพของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ศูนย์วิจัยและพัฒนาการศึกษา
 Author : กรรชิต บุญสุวรรณ, สริน ประดู่ และอภินันท์ สืบพิมพาวงศ์
 Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้การดันพื้น 30 วินาที ที่มีต่อการพัฒนาสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนโรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์ ศูนย์วิจัยและพัฒนาการศึกษา ที่กำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ภาคปลาย ปีการศึกษา 2562 จำนวน 212 คน ผลการวิจัยพบว่าการทดสอบทดสอบสมรรถภาพทางกายและหลังทำการทดสอบสมรรถภาพทางกายด้วยการดันพื้น 30 วินาที ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้
ปฏิบัติกิจกรรมตามโปรแกรมการฝึก ช่วงเย็นสัปดาห์ละ 3 วัน จันทร์ พุธ ศุกร์ เป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ มีพัฒนาการที่ก้าวหน้าจากระดับที่ต่ำขึ้นสู่ระดับที่สูงขึ้น โดยผลของการทดสอบสมรรถภาพทางกายของนักเรียนก่อนการอกกกำลังกายโดยโปรแกรมการฝึก ดังนี้ ระดับดีมาก จำนวน 5 คน ร้อยละ 2.35 ระดับดี จำนวน 10 คน ร้อยละ 4.71 ระดับปานกลาง จำนวน 43 คน ร้อยละ 20.28 ระดับค่อนข้างต่ำ จำนวน 77 คน ร้อยละ 36.32 ระดับต่ำ จำนวน 77 คน ร้อยละ 36.32 หลังจากการอกกกำลังกายโดยโปรแกรมการฝึก ผลการทดสอบสมรรถภาพทางกาย นักเรียนมีพัฒนาการทางสมรรถภาพเพิ่มขึ้นจากเดิม ดังนี้ ระดับดีมาก จำนวน 14 คน ร้อยละ 6.60 ระดับดี จำนวน 21 คน ร้อยละ 9.90 ระดับปานกลาง จำนวน 74 คน ร้อยละ 34.90 ระดับค่อนข้างต่ำ จำนวน 53 คน ร้อยละ 25 ระดับต่ำ จำนวน 50 คน ร้อยละ 23.58 โดยภาพรวมนักเรียนมีความแข็งแรงและความอดทนของกล้ามเนื้อแขนและกล้ามเนื้อส่วนบนของร่างกายที่ดีขึ้น
คำสำคัญ: สมรรถภาพทางกาย, สุขภาพ, นักเรียน, ดันพื้น 30 วินาที
|
48 |
7. การพัฒนาแนวทางการจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองในสถานการณ์การระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019
 Author : กิตติศักดิ์ แป้นงาม และกนิษฐา บางภู่ภมร
 Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาแนวทางการจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนชั้นประถม ศึกษาปีที่ 6 เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 2) เพื่อศึกษาความรู้และความสามารถในการจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 และ 3) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 หลังจากเรียนรู้ตามแนวทางการจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) ครูผู้สอนวิทยาศาสตร์ชั้นประถม ศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครนายก ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 30 คน ด้วยการสุ่มหลายขั้นตอน 2) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ด้วยวิธีการเลือกแบบเจาะจง จากนักเรียนในห้องเรียนของครูที่เป็นกลุ่มตัวอย่าง กำหนดห้องเรียนละ 10 คน หากห้องเรียนใดมีจำนวนนักเรียนไม่ถึง 10 คน ให้ใช้นักเรียนทั้งหมดของห้องเรียนนั้น รวมเป็นกลุ่มตัวอย่างนักเรียน จำนวน 300 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แนวทางการจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 2) แบบทดสอบความรู้ด้านการจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง 3) แบบประเมินความสามารถในการจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง 4) แบบประเมินพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักเรียน
ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวทางการจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ประกอบด้วย ก่อ-ร่าง-สร้าง-ตัว มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 4.48 2) ความรู้ของครูด้านการจัดการเรียนรู้ให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง หลังการใช้แนวทางการจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองมีคะแนนเฉลี่ย 31.80 สูงกว่าก่อนการใช้แนวทางการจัดการเรียนรู้ของครู ให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเองคะแนนเฉลี่ย 21.23 อย่างมีนัยสำคัญ และมีความสามารถในการจัดการเรียนรู้ให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 4.36 และ3) พฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 4.38
คำสำคัญ: การจัดการเรียนรู้ในสถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019, การเรียนรู้ด้วยตนเอง, การจัดการเรียนรู้ของครูให้นักเรียนเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง
|
38 |
8. ผลของการใช้กิจกรรมทางกายเพื่อพัฒนาทักษะการเคลื่อนไหวพื้นฐาน
ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1
โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ศูนย์วิจัยและพัฒนาการศึกษา
 Author : สริน ประดู่ และวายุ แวงแก้ว
 Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้กิจกรรมทางกาย เพื่อพัฒนาทักษะการเคลื่อนไหวพื้นฐานของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์ ศูนย์วิจัยและพัฒนาการศึกษา กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนโรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ศูนย์วิจัยและพัฒนาการศึกษา ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1/4 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 แบ่งเป็นนักเรียนชาย จำนวน 17 คน และนักเรียนหญิง จำนวน 19 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) โปรแกรมพัฒนาการเคลื่อนไหวมี 4 กิจกรรม ดังนี้ กิจกรรมการวิ่ง กิจกรรมการกระโดด กิจกรรมการโยน กิจกรรมการเตะ ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น โดยผ่านการตรวจความเที่ยงเชิงเนื้อหา (Content Validity) จากผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน มีค่า IOC = .80 2) แบบทดสอบการเคลื่อนไหวที่มีความเชื่อถือได้ .95 (r = .95) ระยะเวลาในการฝึก 8 สัปดาห์ ๆ ละ 3 วัน โดยประเมินทักษะการเคลื่อนไหว วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ดังนี้ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ก่อนและหลังการฝึก 8 สัปดาห์ และทดสอบสมมติฐานโดยใช้การทดสอบค่าที (Dependent t test) ผลการวิจัยพบว่า โปรแกรมพัฒนาการเคลื่อนไหวทำให้การเคลื่อนไหวของนักเรียนระดับ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 มีการเปลี่ยนแปลงกิจกรรมการเคลื่อนไหวของกิจกรรมการวิ่ง กิจกรรมการกระโดดและลงสู่พื้น กิจกรรมการโยน กิจกรรมการเตะ เมื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยการทดสอบการเคลื่อนไหวของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ระหว่างก่อนการฝึกและหลังการฝึกพบว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุปได้ว่า โปรแกรมพัฒนาการเคลื่อนไหวที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นสามารถพัฒนาทักษะการเคลื่อนไหวได้
คำสำคัญ: การเคลื่อนไหวพื้นฐาน, กิจกรรมทางกาย, นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา
|
8 |
9. ปฏิสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์การอบรมหลักสูตรพัฒนาศักยภาพด้านการสอนและหลักสูตรการพยาบาลเฉพาะทางสาขาเวชปฏิบัติทั่วไป (การรักษาโรคเบื้องต้น) ที่มีผลต่อสมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาล
 Author : ทรงฤทธิ์ ทองมีขวัญ, สกุนตลา แซ่เตียว และวรินทร์ลดา จันทวีเมือง
 Abstract
การวิจัยเชิงปริมาณเพื่อศึกษาระดับสมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาล และปฏิสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์การอบรมหลักสูตรพัฒนาศักยภาพด้านการสอนและการอบรมหลักสูตรการพยาบาลเฉพาะทางสาขาเวชปฏิบัติทั่วไป (การรักษาโรคเบื้องต้น) ที่มีผลต่อสมรรถนะพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาล วิชาปฏิบัติการรักษาพยาบาลเบื้องต้น กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพแผนกผู้ป่วยนอกและแผนกผู้ป่วยฉุกเฉิน โรงพยาบาลชุมชนในจังหวัดสงขลาและพัทลุง จำนวน 140 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 3 คน ได้ค่า IOC ระหว่าง .67-1.00 ตรวจสอบความเที่ยงโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .93 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสองทาง ผลการวิจัยพบว่า
1. กลุ่มตัวอย่างมีสมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาลโดยรวมอยู่ในระดับดี ((X ) ?= 3.88, SD = 0.40) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าทุกด้านอยู่ในระดับดี โดยด้านที่มีค่าคะแนนเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านการเสริมพลังอำนาจ (X ? = 3.93, SD = 0.45) รองลงมา ด้านการให้คำปรึกษา ((X ) ?= 3.90, SD = 0.48) และด้านการเป็นผู้นำทีม ((X ) ?= 3.90, SD = 0.47) สำหรับด้านที่มีค่าคะแนนเฉลี่ยต่ำที่สุด คือ ด้านการสอน ((X ) ?= 3.82, SD = 0.43)
2. ประสบการณ์การอบรมหลักสูตรพัฒนาศักยภาพด้านการสอนและการอบรมหลักสูตรการพยาบาลเฉพาะทางสาขาเวชปฏิบัติทั่วไป (การรักษาโรคเบื้องต้น) ที่มีผลต่อสมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาลวิชาปฏิบัติการรักษาพยาบาลเบื้องต้น ไม่มีปฏิสัมพันธ์กัน (F = .124, p = .725)
ดังนั้นวิทยาลัยและแหล่งฝึกควรส่งเสริมให้พยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาลมีระดับสมรรถนะสูงขึ้น ในทุกด้าน โดยเฉพาะด้านการสอน
คำสำคัญ: หลักสูตรพัฒนาศักยภาพด้านการสอน, หลักสูตรการพยาบาลเฉพาะทางสาขาเวชปฏิบัติทั่วไป (การรักษาโรคเบื้องต้น), สมรรถนะพยาบาลพี่เลี้ยง
|
33 |
10. พฤติกรรมและความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีต่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจังหวัดฉะเชิงเทรา
 Author : รัศมีพร พยุงพงษ์ และเจกิตาน์ ศรีสรวล
 Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีต่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจังหวัดฉะเชิงเทรา กลุ่มตัวอย่างเป็นนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจังหวัดฉะเชิงเทรา จำนวน 400 คน ด้วยวิธีการสุ่มแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .80 สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวจังหวัดฉะเชิงเทราเพื่อสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่วัดสมานรัตนาราม จำนวน 200 คน คิดเป็นร้อยละ 50.00 วัดโสธร วรารามวรวิหาร จำนวน 150 คน คิดเป็นร้อยละ 37.50 และวัดหัวสวน (ละม่อมประชาสรรค์) จำนวน 50 คน คิดเป็นร้อยละ 12.50 โดยเดินทางมาจากนอกจังหวัดฉะเชิงเทรา จำนวน 225 คน คิดเป็นร้อยละ 63.80 และ ในจังหวัดฉะเชิงเทรา จำนวน 145 คน คิดเป็นร้อยละ 36.30 เดินทางมากับครอบครัว จำนวน 214 คน คิดเป็น
ร้อยละ 53.50 เพื่อน จำนวน 148 คน คิดเป็นร้อยละ 37.00 และคู่รัก/แฟน จำนวน 32 คน คิดเป็นร้อยละ 8.00 การทราบข้อมูลข่าวสารการท่องเที่ยวจังหวัดฉะเชิงเทราเพื่อสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์จากโฆษณามากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 45.00 รองลงมาครอบครัว คิดเป็นร้อยละ 40.50 และเพื่อน คิดเป็นร้อยละ 28.50 เหตุผลที่เดินทาง มาท่องเที่ยวที่วัดในจังหวัดฉะเชิงเทรา เพราะความศรัทธา จำนวน 301 คน คิดเป็นร้อยละ 75.30 ความสวยงาม จำนวน 68 คน คิดเป็นร้อยละ 17.00 และชื่อเสียง จำนวน 31 คน คิดเป็นร้อยละ 7.80 หลังจากมาท่องเที่ยวครั้งนี้จะมีโอกาสเดินทางกลับมาท่องเที่ยวอีกครั้ง จำนวน 376 คน คิดเป็นร้อยละ 94.00 และไม่แน่ใจ จำนวน 24 คน คิดเป็นร้อยละ 6.00 และแนะนำให้บุคคลอื่นให้มาท่องเที่ยว จำนวน 388 คน คิดเป็นร้อยละ 97.00 ไม่แน่ใจ จำนวน 12 คน คิดเป็นร้อยละ 3.00 และมีความคิดเห็นต่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจังหวัดฉะเชิงเทรา ดังนี้นักท่องเที่ยวชาวไทยมีความคิดเห็นด้วยมากที่สุด ได้แก่ มีความศรัทธาต่อวัด (X ? = 4.65) วัดเป็นศูนย์กลางของความดีงาม (X ? = 4.56) และเห็นด้วยมาก ได้แก่ วัดเป็นเขตปลอดอบายมุขและสิ่งเสพติด (X ? = 4.47) วัดเป็นสถานที่สำหรับขัดเกลาจิตใจ (X ? = 4.44) และมีป้ายบอกประวัติต่างๆ ที่ชัดเจน (X ? = 4.22)
คำสำคัญ: การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม, พฤติกรรมและความคิดเห็น
|
41 |
11. ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อหลักสูตรมหาบัณฑิตด้านการบิน
 Author : สิพิมวดี สูทกวาทิน, วราภรณ์ เต็มแก้ว และอภิรดา นามแสง
 Abstract
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อในหลักสูตรมหาบัณฑิตด้านการบิน กลุ่มตัวอย่าง เป็นนักศึกษาที่กำลังศึกษาอยู่ในหลักสูตรระดับปริญญาตรีด้านการบินและผู้ที่จบการศึกษาในหลักสูตรระดับปริญญาตรีด้านการบิน จำนวน 384 คน โดยการสุ่มตัวอย่างแบบตามความสะดวก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อในหลักสูตรมหาบัณฑิตด้านการบินมากที่สุด อันดับที่ 1 ด้านอาจารย์ผู้สอนมีความรู้ มีประสบการณ์เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอุตสาหกรรมการบิน อันดับที่ 2 ด้านหลักสูตรผ่านการรับรองมาตรฐานในสาขาวิชาชีพและกระทรวงอุดมศึกษาและวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม อันดับที่ 3 ด้านภาพลักษณ์และชื่อเสียงของสถาบันโดยนักศึกษาที่จบการศึกษาเป็นที่ต้องการขององค์กรและหน่วยงานด้านการบิน อันดับที่ 4 ด้านสถานที่ตั้งและสภาพแวดล้อมของสถาบันด้านห้องเรียนและห้องน้ำสะอาด อันดับที่ 5 ด้านการเข้าถึงข้อมูลหลักสูตรผ่านการประชาสัมพันธ์ ด้านสถาบันมีช่องทางการรับสมัครที่หลากหลาย ง่ายต่อการสมัคร อันดับที่ 6 ด้านความคาดหวังในอนาคต อยากศึกษาต่อเพื่อนำความรู้ไปใช้ในการทำงานเพื่อความก้าวหน้าในหน้าที่การงานในองค์กรปัจจุบัน อันดับที่ 7 ด้านรูปแบบการเรียนการสอน การจัดรูปแบบการเรียนการสอนโดยมีกิจกรรมการศึกษาดูงานในประเทศและต่างประเทศอันดับที่ 8 ด้านค่าเล่าเรียน ค่าใช้จ่ายระหว่างศึกษา การให้ทุนการศึกษา สถาบันสามารถให้ผู้สนใจศึกษาต่อ
ผ่อนชำระค่าเล่าเรียนได้ และอันดับที่ 9 ด้านครอบครัว อยากศึกษาต่อเพื่อสร้างความภาคภูมิใจให้กับตัวเอง ครอบครัวและเป็นเกียรติกับวงศ์ตระกูล
คำสำคัญ: การตัดสินใจ, หลักสูตรมหาบัณฑิตด้านการบิน
|
3 |
12. การศึกษาอิทธิพลของภาพลักษณ์การท่องเที่ยวที่มีต่ออุปสงค์การท่องเที่ยว
เมืองรองติดชายฝั่งทะเลสุดเขตภาคตะวันออก
 Author : อนุรักษ์ ทองขาว
 Abstract
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของภาพลักษณ์การท่องเที่ยว และอุปสงค์การท่องเที่ยว รวมทั้งศึกษาอิทธิพลของภาพลักษณ์การท่องเที่ยวที่มีต่ออุปสงค์การท่องเที่ยวเมืองรอง ติดชายฝั่งทะเลสุดเขตภาคตะวันออก กลุ่มตัวอย่างเป็นนักท่องเที่ยวชาวไทย จำนวน 400 คน และมีการสัมภาษณ์ จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง และแบบสอบถามความคิดเห็นที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพ โดยได้ค่า S-CVI/Ave = .90 และค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค = .97 การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์การถดถอย และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า ภาพลักษณ์ของการท่องเที่ยวและอุปสงค์การท่องเที่ยว เมืองรองติดชายฝั่งทะเลสุดเขตภาคตะวันออกมีความสัมพันธ์กัน รวมทั้งของภาพลักษณ์การท่องเที่ยว มีอิทธิพลต่ออุปสงค์การท่องเที่ยวเมืองรองติดชายฝั่งทะเลสุดเขตภาคตะวันออก ดังนั้นการท่องเที่ยวเมืองรองติดชายฝั่งทะเลสุดเขตภาคตะวันออก ควรมีการรักษาและอนุรักษ์ภาพลักษณ์การท่องเที่ยวทางกายภาพ และภาพลักษณ์การท่องเที่ยวด้านวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์เป็นสำคัญ ในขณะเดียวกันต้องมีการพัฒนาภาพลักษณ์ด้านสิ่งก่อสร้าง ด้านพืชพันธุ์และสัตว์ และด้านเศรษฐกิจตามลำดับ
คำสำคัญ: เมืองรอง, ภาพลักษณ์การท่องเที่ยว, อุปสงค์การท่องเที่ยว
|
5 |
13. การพัฒนาการตลาดท่องเที่ยวเชิงเกษตรและห่วงโซ่อุปทานท่องเที่ยววิสาหกิจชุมชนบ้านโฉนดชุมชนคลองโยง-ลานตากฟ้า ตำบลลานตากฟ้า อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม บนฐานทรัพยากรนวัตกรรมชุมชน
 Author : อาริยา ภู่ระหงษ์, ศศิธร เจตานนท์, ชินวัฒน์ ศาสนนันทน์ และพูนทรัพย์ เศษศรี
 Abstract
การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพด้านการท่องเที่ยวเชิงเกษตร เพื่อศึกษาปัจจัยที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพด้านการท่องเที่ยวเชิงเกษตร เพื่อศึกษาปัจจัยที่ใช้ใน
การพัฒนาการตลาดท่องเที่ยวเชิงเกษตร และแนวทางการพัฒนาการตลาดของวิสาหกิจชุมชนบ้านโฉนดชุมชน
คลองโยง-ลานตากฟ้า ตำบลลานตากฟ้า อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม บนฐานทรัพยากรนวัตกรรมชุมชน โดยงานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลหลัก คือ กลุ่มที่ 1 ลูกค้าของวิสาหกิจชุมชนบ้านโฉนดชุมชนคลองโยง-ลานตากฟ้า กลุ่มที่ 2 ประชาชนภายในชุมชน และ กลุ่มที่ 3 นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เข้าไปท่องเที่ยวภายในชุมชนบ้านโฉนดชุมชนคลองโยง-ลานตากฟ้า ตำบลานตากฟ้า อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม เก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลหลักกลุ่มละ 10 คนทั้งหมด 30 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแบบสัมภาษณ์
ผลการศึกษาพบว่า ศักยภาพของชุมชนบ้านโฉนดชุมชนคลองโยง-ลานตากฟ้า ตำบลลานตากฟ้า อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐมมีสิ่งดึงดูดใจที่สามารถนำมาเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร ได้แก่ แหล่งเรียนรู้เกษตรอินทรีย์ วิสาหกิจชุมชน วิถีชีวิตการทำการเกษตรอินทรีย์ตามหลักทฤษฎีปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และกิจกรรมฐานการเรียนรู้การทำการเกษตรอินทรีย์
ปัจจัยที่ใช้ในการพัฒนาการตลาดท่องเที่ยวเชิงเกษตรของวิสาหกิจชุมชนบ้านโฉนดชุมชนคลองโยง-ลานตากฟ้าพบว่า มี 2 ปัจจัยหลัก คือ 1) การมีส่วนร่วมของห่วงโซ่อุปทาน (ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย) ของวิสาหกิจชุมชนสำหรับการท่องเที่ยวเชิงเกษตร จำเป็นจะต้องให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเข้ามาร่วมในการพัฒนาการท่องเที่ยว เชิงเกษตรของวิสาหกิจชุมชน ในเรื่องต่าง ๆ อาทิ ผลิตภัณฑ์ของสินค้าเกษตรของชุมชน กิจกรรมสำหรับการท่องเที่ยวภายในชุมชน และผลประโยชน์ที่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจะได้รับ เป็นต้น 2) กลยุทธ์ทางการตลาดที่จะนำมาใช้ในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรของชุมชน ประกอบด้วย อันดับที่ 1 คือ การจัดทำช่องทางประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับสินค้าและบริการของวิสาหกิจชุมชนภายใต้การท่องเที่ยวเชิงเกษตรทั้ง Online และ Offline อันดับที่ 2 คือ การสร้างแบรนด์ที่มีความเป็นอัตลักษณ์เฉพาะของชุมชนเกษตรอินทรีย์บ้านโฉนดชุมชนคลองโยง-ลานตากฟ้า อันดับที่ 3 การส่งเสริมการขายวิสาหกิจชุมชน อันดับที่ 4 ผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรที่วิสาหกิจดำเนินการอยู่มีคุณภาพ และอันดับที่ 5 ราคาสินค้าของวิสาหกิจชุมชนมีความเหมาะสมกับตัวสินค้า
สำหรับแนวทางการพัฒนาการตลาดท่องเที่ยวเชิงเกษตรของวิสาหกิจชุมชนบ้านโฉนดชุมชนคลองโยง-ลานตากฟ้า คือ 1) ชุมชนและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจะต้องร่วมมือกันในการในการพัฒนา 2) ดำเนินการจัดทำช่องทางประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับสินค้าและบริการ 3) ช่วยกันการสร้างแบรนด์ที่มีความเป็นอัตลักษณ์เฉพาะของชุมชนเกษตรอินทรีย์ 4) ช่วยกันดำเนินการส่งเสริมการขาย 5) ดำเนินการผลิตสินค้าและบริการทางการท่องเที่ยวเชิงเกษตรให้มีคุณภาพ และต้องขายสินค้าและบริการ 6) ที่ให้ความสำคัญกับราคาสินค้าที่มีความเหมาะสมกับตัวสินค้าและบริการต่าง ๆ
คำสำคัญ: การพัฒนาการตลาด, การท่องเที่ยวเชิงเกษตร, วิสาหกิจชุมชนบ้านโฉนดชุมชนคลองโยง-ลานตากฟ้า
|
50 |
14. บทบาทของรูปแบบภาวะผู้นำที่มีต่อการจัดการภาวะวิกฤตในสถานการณ์
การแพร่ระบาดของโควิด-19: กรณีศึกษาธุรกิจสายการบินในประเทศไทย
 Author : อิชยาพร ช่วยชู และรพีพร ตันจ้อย
 Abstract
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบภาวะผู้นำของธุรกิจสายการบินในประเทศไทย 2) ศึกษาถึงระดับการจัดการภาวะวิกฤตของธุรกิจสายการบินในประเทศไทย ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 และ 3) ศึกษาอิทธิพลของรูปแบบภาวะผู้นำที่มีต่อการจัดการภาวะวิกฤตในสถานการณ์ การแพร่ระบาดของโควิด-19 ของธุรกิจสายการบินในประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างเป็นพนักงานประจำ ที่ปฏิบัติงานในธุรกิจสายการบินในประเทศไทย จำนวน 424 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ (Accidental sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล เป็นแบบสอบถามที่สร้างขึ้นจากทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอย ผลการวิจัย พบว่ารูปแบบภาวะผู้นำของธุรกิจสายการบินในประเทศไทย ส่วนใหญ่เป็นภาวะผู้นำแบบแลกเปลี่ยน (Transactional leadership) และผู้นำมีการจัดการภาวะวิกฤตในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19 อยู่ในระดับปานกลาง ส่วนบทบาทของรูปแบบภาวะผู้นำที่มีอิทธิพลต่อการจัดการภาวะวิกฤต คือ ภาวะผู้นำแบบแลกเปลี่ยน (Transactional leadership) โดยมีค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย (?) ต่อการจัดการภาวะวิกฤตในระยะก่อนเกิดวิกฤต ระหว่างเกิดวิกฤต และหลังเกิดวิกฤต เท่ากับ 0.980, 0.913 และ 0.649 ตามลำดับ ซึ่งประโยชน์ที่ได้จากการวิจัยนี้ สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการวางแผนพัฒนาภาวะผู้นำขององค์กรสายการบินเพื่อรับมือกับภาวะวิกฤตต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต
คำสำคัญ: รูปแบบภาวะผู้นำ, การจัดการภาวะวิกฤต, โควิด-19, ธุรกิจสายการบิน
|
76 |
15. การพัฒนาแอปพลิเคชันกิจกรรมการสอนตามรูปแบบ สุ จิ ปุ ลิ โมเดล
เรื่อง การอ่านคำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐาน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3
 Author : พัชรินทร์ ม่วงประเสริฐ และทศพร แสงสว่าง
 Abstract
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) หาประสิทธิภาพของแอปพลิเคชันกิจกรรมการสอนตามรูปแบบ สุ จิ ปุ ลิ โมเดล เรื่อง การอ่านคำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐาน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนที่ได้เรียนรู้ด้วยแอปพลิเคชันกิจกรรม การสอนตามรูปแบบ ?สุ จิ ปุ ลิ? โมเดล เรื่อง การอ่านคำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐาน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อแอปพลิเคชันกิจกรรมการสอนตามรูปแบบ สุ จิ ปุ ลิ โมเดล เรื่อง การอ่านคำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐาน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวัดปทุมนายก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2 จำนวน 30 คน ได้มาด้วยวิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แอปพลิเคชันกิจกรรมการสอนตามรูปแบบ สุ จิ ปุ ลิ โมเดล เรื่อง การอ่านคำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐาน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 แบบทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน และแบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าทีของกลุ่มตัวอย่างที่ไม่อิสระ ผลการวิจัยพบว่า 1) แอปพลิเคชันกิจกรรมการสอนตามรูปแบบ สุ จิ ปุ ลิ โมเดล เรื่อง การอ่านคำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐาน ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ E1/E2 เท่ากับ 82.40/81.33 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน โดยมีค่าเฉลี่ยก่อนเรียนเท่ากับ 8.80 และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 2.33 ค่าคะแนนเฉลี่ยหลังเรียนเท่ากับ 16.27 มีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 1.48 มีค่าการทดสอบค่าทีระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนเท่ากับ 20.68 แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการใช้แอปพลิเคชันกิจกรรมการสอน ตามรูปแบบ สุ จิ ปุ ลิ โมเดล เรื่อง การอ่านคำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐานระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.50
คำสำคัญ: แอปพลิเคชัน, สุ จิ ปุ ลิ โมเดล, การอ่านคำศัพท์ภาษาไทยพื้นฐาน, ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3
|
18 |
16. แนวทางการส่งเสริมคุณค่าของธนาคารปูม้าในฐานะทุนทางสังคมอย่างยั่งยืน:
กรณีศึกษาชุมชนบางเสร่ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี
 Author : วรากร อัครจรัสโรจน์, วรวุฒิ เพ็งพันธ์ และสุวิชัย โกศัยยะวัฒน์
 Abstract
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณค่าของธนาคารปูม้าในฐานะทุนทางสังคม กรณีศึกษาชุมชน บางเสร่ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี และเพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมคุณค่าของธนาคารปูม้าในฐานะทุนทางสังคมอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาชุมชนบางเสร่ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรีโดยใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับเจ้าหน้าที่กลุ่มเกษตรกรทำประมงบางเสร่ ผู้นำชุมชนตำบลบางเสร่ กลุ่มเยาวชนอายุตั้งแต่ 18-20 ปี และชาวประมง ตำบลบางเสร่ ที่มีประสบการณ์การทำงานไม่น้อยกว่า 2 ปี รวมทั้งสิ้น จำนวน 40 คน และใช้การสนทนากลุ่มกับตัวแทนผู้นำชุมชนตำบลบางเสร่ ตัวแทนสำนักงานเทศบาลตำบลบางเสร่ ประธานศูนย์เรียนรู้ธนาคารปูม้า บางเสร่ กลุ่มตัวแทนผู้ปกครองเยาวชนตำบลบางเสร่ ตัวแทนนักวิชาการ และตัวแทนครูโรงเรียนชุมชนบ้านบางเสร่ จำนวน 8 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหาแบบตีความและสรุปข้อมูลสำคัญ รายงานผลเป็นเชิงพรรณนาความผลการวิจัย 1) คุณค่าของธนาคารปูม้า ในฐานะทุนทางสังคม กรณีศึกษาชุมชนบางเสร่ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี พบว่าคุณค่าของธนาคารปูม้า ในฐานะทุนทางสังคม กรณีศึกษาชุมชนบางเสร่ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี ประกอบด้วย 4 คุณค่า ดังนี้ 1.1) คุณค่าด้านทุนมนุษย์ ได้แก่ คุณค่าทางร่างกาย คุณค่าทางจิตใจ คุณค่าทางปัญญา และคุณค่าทางลักษณะนิสัย 1.2) คุณค่าด้านทุนสถาบัน ได้แก่ คุณค่าทางสังคม คุณค่าทางศาสนา และคุณค่าทางเศรษฐกิจ 1.3) คุณค่าด้านทุนภูมิปัญญาวัฒนธรรม ได้แก่ คุณค่าทางปัญญา คุณค่าทางศาสนา และคุณค่าทางสุนทรียศาสตร์ และ 1.4) คุณค่าด้านทุนทรัพยากรธรรมชาติ ได้แก่ คุณค่าทางสังคม และคุณค่าทางเศรษฐกิจ 2) แนวทางการส่งเสริมคุณค่าของธนาคารปูม้าในฐานะทุนสังคมอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาชุมชนบางเสร่ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี สามารถสรุปได้ 4 ด้าน ได้แก่ ด้านการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนในการดำเนินงานของธนาคารปูม้า ด้านการจัดการความรู้ของชุมชนร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา ด้านการจัดตั้งแหล่งเรียนรู้ตลอดชีวิตของชุมชน และด้านการประชาสัมพันธ์ เผยแพร่ความรู้ของชุมชน
คำสำคัญ: คุณค่า, ธนาคารปูม้า, ทุนทางสังคม, ชุมชนบางเสร่
|
80 |
17. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานบริษัทเอกชนย่านธุรกิจในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19
 Author : สาคร อามาตหิน และธนภูมิ อติเวทิน
 Abstract
การวิจัยนี้มุ่งเน้นศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานบริษัทเอกชนย่านธุรกิจ ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล การทดสอบสมมติฐานการวิจัยใช้การวิเคราะห์ความแตกต่าง สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความแปรปรวนทางเดียวและการวิเคราะห์สมการถดถอยพหุคูณ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ.05 ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า 1) พนักงานที่มีลักษณะส่วนบุคคลด้านสถานภาพ ระดับการศึกษา รายได้ ระดับตำแหน่งงาน อายุงาน (สถานที่ทำงานในปัจจุบัน) แตกต่างกันมีประสิทธิภาพการทำงานแตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 2) การรับรู้ปัจจัยความเสี่ยงภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ด้านการดำเนินงาน ด้านสังคม และด้านอาชีวอนามัยและความปลอดภัยสูง มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานบริษัทเอกชนย่านธุรกิจในพื้นที่กรุงเทพมหานครลดลง ภาพรวมสามารถพยากรณ์ได้ร้อยละ 48.10 3) การรับรู้ปัจจัยการเปลี่ยนแปลงภายในองค์กรภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ด้านนโยบาย ด้านการบริหารจัดการ และด้านสภาพแวดล้อมในการทำงานสูง มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานบริษัทเอกชนย่านธุรกิจในพื้นที่กรุงเทพมหานครลดลง ภาพรวมสามารถพยากรณ์ได้ ร้อยละ 57.40 และ 4) ปัจจัยด้านความสุขในการทำงานภายใต้สถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ด้านความพึงพอใจในการทำงาน ด้านการเป็นที่ยอมรับ ด้านความยืดหยุ่นในการทำงานและด้านแรงจูงใจในการทำงานต่ำ มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานบริษัทเอกชนย่านธุรกิจในพื้นที่กรุงเทพมหานครลดลง ภาพรวมสามารถพยากรณ์ได้ร้อยละ 74.30 ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05
คำสำคัญ: การรับรู้ความเสี่ยง, การรับรู้การเปลี่ยนแปลง, ความสุขในการทำงาน, ประสิทธิภาพการทำงาน
|
35 |
18. กลยุทธ์การตลาดดิจิทัลสำหรับผู้ประกอบการธุรกิจด้านสุขภาพ
และความงามภายหลัง COVID-19 เป็นโรคประจำถิ่น
 Author : ธันยนันท์ สมบูรณ์รัตนโชค
 Abstract
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงกลยุทธ์การตลาดดิจิทัลสำหรับผู้ประกอบการธุรกิจด้านสุขภาพและความงามในยุค Metaverse ที่มีความทันสมัยและสามารถเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายหรือผู้บริโภคได้อย่างมีประสิทธิภาพภายหลังจากที่ COVID-19 เป็นโรคประจำถิ่น โดยผู้เขียนได้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญและความเชื่อมโยงระหว่างธุรกิจด้านสุขภาพและความงามและการตลาดดิจิทัลในยุค Metaverse จากผลการศึกษาพบว่า ยุค Metaverse เป็นยุคแห่งการผสานเทคโนโลยีแห่งโลกเสมือนที่สร้างสิ่งแวดล้อมของโลกจริง ๆ และเทคโนโลยีเข้าด้วยกันในรูปแบบอวตาร การนำกลยุทธ์การตลาดแบบเสมือนจริงมาใช้กับธุรกิจสุขภาพและความงาม จะสามารถสร้างประสบการณ์และคุณค่าให้กับลูกค้า ให้ความรู้สึกเหมือนได้ไปสัมผัสกับสิ่งนั้นจริง ๆ ควบคู่กับการดำเนินกลยุทธ์การตลาดดิจิทัลสมัยใหม่ที่มุ่งเน้นการเพิ่มประสิทธิภาพกลไกการค้นหา ทำการตลาดบนโซเชียลมีเดียร่วมกับการโฆษณาดิจิทัล การโฆษณาแบบจ่ายต่อคลิก มุ่งเน้นการตลาดเชิงเนื้อหา หรือการตลาดบนเว็บไซต์ที่ได้รับการปรับปรุงและพัฒนาอยู่เสมอ ร่วมกับการตลาดผ่านอีเมลสื่อสารกับลูกค้า การทำวิดีโอที่สามารถสื่อสารไปยังลูกค้าได้โดยตรง ร่วมกับการประชาสัมพันธ์แบบออนไลน์และการทำการตลาดแบบแรงดึงดูด
คำสำคัญ: กลยุทธ์การตลาดดิจิทัล, ผู้ประกอบการ, ธุรกิจความงาม, โรคประจำถิ่น
|
21 |
|
|
|